Na vier maanden camperen is de tienduizend-kilometer-grens bereikt en vormt het Griekse schiereiland de Pelopennesos hun tijdelijke thuis. Bevalt het nog steeds, dat camperleven?
“Ja, het is nog steeds super gaaf! Soms weten we gewoon niet meer wat we allemaal hebben gedaan en dan kijken we onze eigen Polarsteps (app waarmee je een reis in beeld kunt brengen red.) terug. Je weet dan bijvoorbeeld niet meer welke indruk bij welke stad hoort. Tijdens zo’n lange reis heb je zoveel tijd voor elkaar dat je als gezin nog meer naar elkaar toe groeit. Heerlijk ook dat je niet zo met de klok bezig bent en dat je geen wekker hoeft te zetten.”
En hoe bevalt het in Griekenland?
“Perfect! In de eerste twee weken Griekenland zijn we echt verliefd geworden op het land, natuur, de Grieken, het eten, de mooie plekjes waar je kunt overnachten en het azuurblauwe zeewater. We staan hier vooral op vrije kampeerplekken aan de kust. Ongelofelijk hoe mooi en groen het hier al is.”
Even een aantal stappen terug in de camperreis: Jullie zijn alweer twee keer op de ferry gestapt, vanuit Barcelona met de camper op de ferry richting Rome – een boottocht van zo’n 21 uur – en van Italië naar Griekenland. Hoe is het om te ‘kamperen’ op zee?
“We hadden dikke pech omdat er een hele middelbare school aan leerlingen aan boord was die tot drie uur ’s nachts feest vierden. Gelukkig sliepen de kinderen er doorheen. Na een aantal weken Italië zijn we weer op de veerboot gestapt richting Griekenland, een korte overtocht van acht uur. Jammer genoeg hadden we vertraging, waardoor we pas om twee uur ’s nachts aankwamen. Tijdens de overtocht naar Italië sliepen we naast onze camper, in een hut in de vorm van een slaapcoupé. Het is nogal een overgang om midden in de nacht in een nieuw land aan te komen met verkeersborden die je nauwelijks kunt lezen. Dat was wel even behelpen, maar al met al was het een heel leuke ervaring om met camper en al over te varen.”
In ons vorige gesprek hadden we het nog over het geluk dat jullie tot dan toe nog zonder pech waren. Een week daarna was het zo ver en verloren jullie een camperraam, zo lees ik op jullie Instagram-account. Hoe heeft dat kunnen gebeuren?
“We waren vanuit het noorden van Portugal onderweg naar de Spaanse oostkust toen er plots een rukwind opstak. Twee minuten later zegt onze oudste dochter Emma ineens ‘Ik hoor allemaal gekke dingen, wat is er aan de hand?’ Toen ik in de toiletruimte ging kijken, bleek alles te klapperen. Van het dubbele glas – nou ja plastic – was het de buitenste laag verdwenen en daardoor is een kleine deuk ontstaan. We hebben echt ons best moeten doen, want zulke onderdelen zijn meestal niet op voorraad. Via mail zijn we in contact gekomen met een garage in Rome. Gelukkig paste het raam! Bijzonder om te merken hoeveel tips en steunbetuigingen we hebben ontvangen na ons bericht op Instagram.”
Was dat het enige pechgeval met jullie camper?
“Nee, maar we mogen niet klagen. Buiten een kleine lekkage die we zelf hebben kunnen dichten en wat scharniertjes die vervangen moeten worden en een afgebroken tafelpoot, zijn we nog steeds hartstikke blij met onze Knaus Traveller. Het zijn allemaal mankementen die zijn ontstaan door het intensief gebruik. Een camper is nu eenmaal niet gemaakt om permanent in te wonen. Daar zijn we de afgelopen maanden wel achter gekomen.”
Wat staat er op jullie reisplanning voor de tweede helft van jullie camperreis?
“Voorlopig blijven we nog wel een aantal weken in Griekenland. Hierna gaan we sowieso nog via de Balkan: Kroatië en Slovenië en misschien ook nog Albanië. In deze regio is zoveel moois in de buurt dat het moeilijk kiezen is. Wanneer ga je nu met de camper naar het zuiden van Griekenland? Dat doe je normaal gesproken bijna nooit. Dat maakt deze reis ook zo uniek, je kunt met de camper naar plekken waar je voor de rest van je leven met de camper misschien nooit meer komt.”
Hoe maken de kinderen het?
“Net als ons heel goed. We vragen regelmatig aan Emma wat ze nu het leukste vindt aan het reizen. Dan antwoordt ze telkens ‘de speeltuinen’. Net als wijzelf zien de kinderen zo ontzettend veel nieuwe dingen. Daarom hebben we iedere dag onze routines met de meiden. Hoe zij zich voelen, is toch bepalend voor het vervolg van je reis. Zo ga je sneller naar een andere plek als er geen speeltuin in de buurt is. Ze spelen veel met elkaar, maar missen het continu contact met andere kinderen. Taal is voor die kleintjes gelukkig geen barrière, ze begrijpen elkaar toch wel.”
Is het Vanlife ook echt zo relaxt als op sociale media consequent wordt voorgesteld?
“Nou, zeker niet altijd. Het is niet zo maar even je camper parkeren en dat is het dan. Je kunt niet overal maar even naartoe. Je bent altijd op zoek naar nieuwe kampeerplekken, omdat we graag afwisselen. Soms is een camping of camperplaats gesloten en een andere keer mag je er maar 48 uur staan. Uiteraard moet je je camper altijd goed afsluiten en ben je continu op je hoede. We hebben tijdens onze reis al heel wat inbraakverhalen gehoord, dus daar zijn we zeker niet naïef in. Nu we vrij kamperen ben je bijvoorbeeld continu bezig met de vraag hoe lang je nog met het water kunt doen en waar de dichtstbijzijnde supermarkt is. We hebben namelijk geen waterfilter, dus we lopen altijd met flessen te zeulen. Als we dit op voorhand wisten, hadden we denk ik wel een filter gekocht.”
Niet vergeten te lezen
Boek jouw ultieme camperreis
Ben je geïnspireerd en wil je ook op camperreis? Kijk dan naar de talloze mogelijkheden van ACSI Kampeerreizen.