Vakantieoord Karpacz ligt aan de voet van het Reuzengebergte in de Sudeten. Hier leven niet alleen moeflons, maar zou ook de mythische berggeest Rübezahl moeten ronddolen. En inderdaad, in de levendige dorpskern stuiten we op de interactieve tentoonstelling ‘De geheimen van het Reuzengebergte’.
Rookkaas en bier
In de voetgangerszone, gelegen op een vlakke berghelling, nodigen talloze cafés en restaurants uit tot verpozen. We strijken neer en bestellen een portie zoute Poolse rookkaas, het perfecte tussendoortje tijdens een uitgebreide wandeldag en zalig bij een groot glas koud bier.
Rond Karpacz wemelt het van de wandelpaden. We bezichtigen een woeste waterval en de Ravenrotsen en komen langs een zomerrodelbaan, de Noorse staafkerk aan het Wang-meer, een museum voor sport en toerisme en nog veel meer.
Het dak van het Reuzengebergte
De volgende dag zien onze wandelschoenen er ’s avonds allang niet meer zo nieuw uit. We hebben zojuist de hoogste berg van het Reuzengebergte beklommen, de 1602 meter hoge Sneeuwkop. Ongeveer vijf uur duren de heen- en terugweg van en naar de wandelparkeerplaats bij liftstation Karpacz.
Je kunt je ook comfortabel een heel stuk omhoog laten takelen. Vanaf het eindpunt van de stoeltjeslift, op het Koppenplan-plateau, is het nog slechts een uurtje naar de top van de kale Sneeuwkop. Wij verkiezen de ontbering, trouwens ook omdat we de hond mee hebben.
Grens met Tsjechië
Op de hoogvlakte genieten we van een welverdiende pauze op het zonnige terras van een hotel. Helemaal boven, op de Sneeuwkop, loopt de grens tussen Polen en Tsjechië. Aan Tsjechische zijde staat een postkantoor. Daar kopen en versturen we een kaartje voor het thuisfront, als schriftelijk bewijs dat we de top hebben gehaald.
Afkoelen aan de Poolse Copacabana
Afwisselend wandelen en badderen, dat kan perfect tijdens een rondreis door Zuid-Polen. 200 kilometer naar het zuiden plonzen we in de Jezero Glebinowskie, ook wel Nysa-meer genoemd en de Poolse Copacabana. Onze camping heeft een prachtig zandstrand.
Aan de rand van het terrein mag onze Duitse staander samen met ons in de schaduw van de bomen liggen en afkoelen in het water. De stad Nysa, die ons in een reisgids was aangeraden, blijkt weinig bijzonders. Vandaag koken we niet in de camper, maar nemen we het ervan in het campingrestaurant.
Krakau
Via rijksweg 40 en de A4 rijden we op dag vijf richting Krakau. Deze stad willen we absoluut niet missen, maar we bewaren het bezoek voor op de terugweg en slaan nu af de S7 op richting Nowy Targ. Als we meer tijd hadden gehad, hadden we een uitstap naar Zakopane in het Tatra-gebergte kunnen maken.
Slowakije in zicht
In plaats daarvan trekken we oostwaarts via Nowy Targ naar kuuroord Piwniczna-Zdrój, een goede uitvalsbasis om de Beskiden-regio te verkennen – ondanks de goede ontsluiting nog wars van massatoerisme. Ondertussen zijn we in het uiterste zuiden van Polen beland. Achter de bergen, een paar kilometer verderop, ligt Slowakije.
Het bronwater dat hier rechtstreeks uit de bergwand klatert, vormt het kapitaal van Piwniczna-Zdrój. Onze reisgids vermeldt de plaats aan de rivier Poprad niet. We zouden het dan ook nooit hebben ontdekt als onze vriend Jurek ons niet had uitgenodigd. Hij runt er het kleine pension Dudek, dat “hop” betekent.
Uitvalsbasis voor wandelaars
Piwniczna-Zdrój is een goede uitvalsbasis voor talloze wandelroutes, telkens prima aangeduid met wegwijzers langs de paden. Wij kiezen voor de route door de oude grensstreek tussen Polen en Slowakije. In het bergdorp Piwowarówka lijkt het alsof de tijd heeft stilgestaan. Voor de bonte houten huizen waggelen wat eenden, twee oude dames met hoofddoek wieden een moestuin. Een verdwaalde grazende geit trekt zich niets aan van de schommelende kinderen.
Zuid-Polen deel 2
Jammer hè dat het verhaal hier stopt. Ben je benieuwd hoe het verhaal verder gaat? Vanaf 7 december 2018 lees je in deel 2 op deze website wat voor eigenaardigheden Carolin Hlwatatsch onderweg nog meer tegenkomt.
Bron: MPS, Tekst & foto’s: Carolin Hlawatsch