Alles wat lang niet wordt gebruikt, wordt langzaamaan bedekt met een laagje stof. Dat geldt voor je gestalde caravan net zo goed als voor de souvenirs in de vitrinekast. Staat je caravan in de wintermaanden gewoon buiten, dan is de impact nog groter. In de loop van de tijd tasten water, licht en omgevingsinvloeden de lak en de opbouw aan. Dit kun je tegengaan met een caravanhoes.
Inpakken met zeildoek: niet doen
Wie zijn caravan inpakt met een zeildoek, doet zijn portemonnee een plezier, maar niet zijn caravan. Doek van polyetheen is waterdicht, maar ademt niet. Door de luchtvochtigheid hoopt zich onder het doek vocht op dat de hele winter niet kan verdampen en kan bevriezen. Dit kan roestvorming of aantasting van het aluminium versnellen en verhindert de noodzakelijke luchtcirculatie in de caravan. Met wat geluk gaat alleen het doek schimmelen, maar ook in de caravan kan schimmelvorming ontstaan. Per saldo kan deze goedkope oplossing dure gevolgen hebben.
Speciale hoezen voor caravans
Daarom zijn er speciale caravanhoezen van vlies, een niet-geweven stof die waterafstotend is en ademt. Met prijzen tussen de honderd en tweehonderd euro zijn deze hoezen weliswaar niet goedkoop, maar ze zijn wel van materiaal dat water afstoot en ademt. Het duurt dus de nodige tijd voordat regen en sneeuw in en door het doek kunnen dringen. In theorie zou de hoes ook compleet waterdicht kunnen zijn en toch kunnen ademen. Maar dat is alleen mogelijk met een duur klimaatmembraan zoals Gore-Tex of Sympatex. Een compleet waterdichte hoes heeft evenwel geen meerwaarde, omdat vocht niet schadelijk is voor een caravan zolang het maar een uitweg heeft.
Verschillende afmetingen
De caravanhoezen zijn verkrijgbaar in meerdere afmetingen. Om zo’n hoes te bestellen, heb je genoeg aan de lengte-, breedte- en hoogtematen zoals die op het kentekenbewijs vermeld staan. Heeft je caravan een satellietschotel of een airco? Dan moet je dat uiteraard wel even doorberekenen.
Deel 2
Benieuwd waar je op moet letten bij het aanbrengen van een caravanhoes? Je leest het in deel 2.
Bron: MPS, Tekst: Benjamin Köbler-Linsner