Antwoord van Joop:
Het chassis van een goede caravan is erop gemaakt de opbouw zonder beschadigingen te (kunnen) dragen. Ten allen tijde, rijdend en stilstaand. Zowel de buigende kracht omhoog wanneer de caravan is aangekoppeld (disseldruk) als de lage belasting tijdens de afkoppeling moet het chassis moeiteloos kunnen opnemen.
Voorwaarde is dat stilstaand en losgekoppeld de caravan op zijn wielen rust (al dan niet met keg), en de uitdraaisteunen niet als waterpassteller gebruikt wordt maar alleen om de zaak te stabiliseren. Ga je met de steunen waterpassen dan belast je de bodem en het chassis van de caravan op de verkeerde plaatsen. Dat hoeft niet dramatisch te zijn maar goed is het niet.
Of het neuswiel wel of niet op de grond staat mag voor een solide caravanchassis niet uitmaken. Het schaadt niet maar heeft ook geen voordeel. Sommige mensen gebruiken de montageplaat van het neuswiel als bevestiging voor de schotelantenne of de droogmolen. Het neuswiel moet er dan af.
Een te slap chassis zal eerder scheurvorming in de opbouw veroorzaken tijdens het rijden dan tijdens het stilstaan, vanwege de vele malen grotere krachten die tijdens het rijden optreden. Maar dat komt alleen voor bij minder kwalitatieve caravanbouwers. Destijds dachten sommige fabrikanten dat een onderstel tot aan de as ook wel voldoende was. Een kleine misvatting maar zelfs dan bleef de opbouw meestal heel.
Ook een vraag aan Joop? Stel hem via dit formulier.