Volkswagen Tayron: ‘verlengde’ Tiguan blijkt zuinige caravantrekker

Bij Volkswagen beginnen de namen van alle SUV’s en cross-overs (kruisingen tussen een SUV en een ander model) met de letter T van trekauto. En het is in de loop der jaren een hele collectie geworden, in formaat oplopend van de T-Cross, via de T-Roc, de Taigo en de Tiguan tot aan de Touareg. Daar is nu dus de Tayron bijgekomen die een plekje krijgt tussen de Tiguan en de Touareg. De laatste was 23 jaar geleden de eerste SUV van Volkswagen, de Tiguan in 2008 de tweede SUV.

Populaire trekker

Al snel na zijn introductie werd de Volkswagen Tiguan een populaire caravantrekker. En dat is hij eigenlijk altijd gebleven, wat we ook terugzien in het grote ACSI Trekauto-onderzoek. Sinds ons eerste onderzoek in 2018 is de Tiguan na de Mazda CX-5 de meest populaire trekauto, met uitzondering van het afgelopen jaar waarin de VW voorbij is gestoken door de Ford Kuga. Maar toch is nog bijna een op de 20 caravantrekkers in ons land een Tiguan.

In 2016 verscheen de tweede generatie van deze populaire middenklasse SUV die daarbij enkele centimeters langer werd. Maar een jaar later kwam er een ruim 20 centimeter verlengde uitvoering bij met de naam Tiguan Allspace. In deze versie kon je de auto met drie zitrijen en dus zeven zitplaatsen bestellen, maar de achterste rij was voor volwassenen nauwelijks geschikt.

AllsPace wordt Tayron

Bij de introductie van de derde generatie van de Tiguan in de zomer van vorig jaar verdween de verlengde Allspace weer uit het gamma, om enkele maanden later als een zelfstandig model terug te keren onder de naam Tayron. De auto staat technisch nog heel dicht bij de Tiguan en je kunt hem ook met exact dezelfde aandrijflijnen bestellen.

Met een lengte van 4,79 meter is de Tayron een flinke jongen en nu zelfs 26 centimeter langer dan de Tiguan. Hij is trouwens ook zes centimeter langer dan zijn voorganger, als we de Tiguan Allspace zo mogen noemen. Het verschil met de Touareg, de grootste SUV van VW, is intussen nog maar elf centimeter. Een saillant detail is dat de eerste Touareg 23 jaar geleden vier centimeter korter was dan de Tayron uit deze test. Auto’s blijven maar groeien….

Zee van ruimte

Qua design is de Tayron ook nog nauw verwant aan de Tiguan. Pas na de B-stijl (de dakstijl tussen de voor- en achterportieren) is de Tayron duidelijk anders. Hij heeft een meer gestrekte lijn en de achterste dakstijl staat verder naar achteren. De wielbasis is trouwens ook langer (elf centimeter) dan bij Tiguan.

Het resultaat is goed zichtbaar – en meetbaar- in het interieur. Op de achterbank heb je werkelijk een zee aan ruimte. En de bagageruimte bedraagt liefst 885 liter in de basisversie. En je hebt dus de mogelijkheid om een derde zitrij te bestellen. Ons testexemplaar is echter een plug-in hybride en daarbij is de 19,7 kWh grote accu voor een gunstige gewichtsverdeling onder de achterbank geplaatst.

De benzinetank, die daar bij de mild-hybride zit, verhuist daardoor met een kleinere inhoud naar een plek onder de vloer van de bagageruimte. Daarmee kan er geen derde zitrij meer bij, én het laadvolume neemt af tot 705 liter. Maar het is geenszins behelpen met dat volume dat bij een neergeklapte achterbank groeit naar 1.915 liter.

Altijd hybride en automaat

De voorbije jaren is de keuze aan motorvarianten bij bijna alle merken flink gekrompen en zo ook bij Volkswagen. Dik vijf jaar geleden waren er nog zeven motorversies leverbaar voor de voorganger van de Tayron met meestal keuze uit een handgeschakelde versnellingsbak of een automaat en soms keuze uit voor- of vierwielaandrijving. Aan diesels, vierwielaandrijving en handgeschakelde versnellingsbakken doet de Tayron niet meer en de basismotor is altijd een 1,5 liter turbomotor op benzine met zes- of zeven-traps automaat.

De basisversie heeft 150 pk en is een mild-hybride met lichte elektrische ondersteuning. Maar zoals al eerder gemeld rijden we voor deze test de plug-in hybride, waarbij dezelfde benzinemotor 177 pk levert en er assistentie is van een 125 pk elektromotor. Dat levert een systeemvermogen op van 272 pk. De plug-in hybride is er ook met een systeemvermogen van 204 pk.

Bediening vraagt gewenning

Het interieur van de Tayron ziet er netjes uit en volgt het bekende patroon van een instrumentenpaneel dat afgebeeld is op een scherm voor je met ernaast in de middenconsole een redelijk groot scherm voor het infotainmentsysteem. Je moet bijna alles bedienen via dat scherm, maar onderin zijn veelgebruikte functies direct toegankelijk. Op het stuurwiel zijn er nog veel knoppen te vinden.

Het infotainmentsysteem reageert lekker vlot en het ondersteunt draadloos Apple Carplay en Android Auto. Op de middentunnel heb je de mogelijkheid om twee smartphones draadloos (en gekoeld) te laden. Een versnellingspook ontbreekt daar, het kiezen van de voor- of achteruit en de parkeerstand gaat met een hendel rechts aan de stuurkolom. De hele bediening vergt enkele dagen gewenning, maar dan weet je niet beter en bevalt het eigenlijk prima.

Minstens 1.800 kilogram

De Tayron poogt de reputatie als goede trekauto voort te zetten en zelfs de minst sterke versie mag van Volkswagen al 1.800 kilogram trekken. Onze testauto met de 272 pk sterke aandrijflijn mag zelfs 2.000 kilogram aan de haak nemen. Solo rijdend is de Tayron een aangename auto. Hij is wel groot maar voelt in het verkeer eerder als een middenklasse SUV. Alleen de draaicirkel is aan de grote kant, maar daar hebben meer moderne auto’s last van. De auto heeft een mooi strak maar comfortabel onderstel, wat te danken is aan het ‘Dynamic Chassis Control Pro’ met adaptieve schokdempers.

Volkswagen heeft in de nieuwste generatie plug-in hybrides een grotere accu gestopt, waardoor je er verder elektrisch mee kunt rijden. De Tayron eHybrid kan tot 117 kilometer volledig elektrisch rijden volgens de fabrieksopgave, maar in de dagelijkse rijpraktijk mag je daar gerust 20 procent afhalen. Maar bijna 100 kilometer elektrisch rijbereik biedt de mogelijkheid om in het dagelijks gebruik veel vaker volledig elektrisch te rijden. Bovendien kun je de accu van de Tayron bij een snellader met maximaal 40 kW opladen. Wie niet zo vaak lange ritten rijdt en thuis kan laden, zal heel weinig hoeven tanken.

Veel krachtreseverve

Bij het rijden met een caravan heb je minder profijt van de mogelijkheid om volledig elektrisch te rijden. Om te beginnen halveert de elektrische actieradius bijna en als er veel kracht nodig is bij het accelereren springt de benzinemotor vaker bij. Zelfs met de vrij lichte testcaravan die ons ter beschikking werd gesteld door Van Uden Caravans in Sint-Oedenrode, een Bürstner Premio Life 425 TS. Het voordeel van de plug-in hybride is wel dat zonodig de gecombineerde kracht van twee motoren beschikbaar is en dat zorgt voor een maximumkoppel van 400 Nm en 272 pk aan vermogen.

Je voelt bij het accelereren dat er veel krachtreserve aan boord is. De Tayron blijkt daarnaast heel stabiel te blijven als er een caravan achter hangt. Dat is in deze test geen al te zwaar exemplaar, maar je merkt dan ook weinig van de Premio Life achter de auto. Een verkeersdrempel brengt heel even onrust in de combinatie, maar dat herstelt het uitstekende onderstel snel. En op de snelweg voelt de combinatie ook zeer stabiel aan. Het inhalen van een vrachtauto brengt evenmin onrust in het span.

Ons trekadvies

Volkswagen is vrij genereus met zijn trekgewichten voor de Tayron. Er mag altijd minstens 1.800 kilogram aan de haak hangen en ons testexemplaar met de sterkste plug-in hybride aandrijflijn is zelfs gehomologeerd op 2.000 kilogram. Trouwe lezers weten dat wij doorgaans wat voorzichtiger zijn met ons trekadvies, omdat een caravan toch een heel ander soort aanhanger is dan er in de testen van de autofabrikant wordt gebruikt.

Die testen meten overigens ook nooit de stabiliteit van een combinatie. Onze testauto weegt rijklaar 1.948 kilogram. En hij biedt veel ruimte – en 550 kilogram laadvermogen – dus 350 kilogram aan belading voor passagiers en bagage kan probleemloos. Dan komen we op bijna 2,3 ton, waardoor ons trekadvies – 75 tot 80 procent van de beladen trekauto – op 1.800 kilogram uitkomt. De maximale kogeldruk van de Tayron bedraagt 100 kilogram.

Conclusie

De Volkswagen Tayron is de opvolger van de Tiguan AllSpace, en dat is eigenlijk vooral een kwestie van een andere naam. Het blijft een ‘verlengde’ Tiguan op een eveneens langere wielbasis. Het belangrijkste is dat hij daarmee ook de goede trekkwaliteiten van zijn voorganger heeft overgenomen. Wie een caravantrekker zoekt met heel veel ruimte op de achterbank en in de kofferbak, heeft aan deze Tayron een prima auto. En een redelijke zuinige trekauto, want met onze testcaravan noteerden we een gemiddelde van 10,5 liter per 100 kilometer.

Trekautotest: Volkswagen T-Roc

Ook Volkswagen zet vol in op SUV’s en heeft er nu vier in de etalage. De populaire T-Roc lijkt goede papieren te hebben als caravantrekker. ACSI FreeLife testredacteur Mario Vos stapte in voor een test.