Rennen en wroeten
Er klinkt een bel gevolgd door gepiep en gekraak van de tram over de rails. De honderd jaar oude tram komt tot stilstand. Ellen en ik stappen vol verwachting in. De tram kan ons helemaal naar de ingang van de grot brengen, maar wij stappen eerder uit voor de wandelsafari door het wildpark.
We beginnen de tocht met een waanzinnig uitzicht op de vallei waar de rivier de Lesse door stroomt. Op het moment dat wij hier zijn is het water ver te zoeken, maar soms overstroomt de vallei. De vanaf dit punt klein ogende stroom water is verantwoordelijk voor het ontstaan van de vele stalactieten en stalagmieten in de beroemde Grotten van Han zo’n negentig meter lager. We beginnen hier op het hoogste punt onze 5,5 kilometer lange wandelroute. Je kunt er ook voor kiezen om na 2,5 kilometer alsnog op de safari-car te stappen.
Na enkele passen worden we al verrast door een rotte everzwijnen. Ze rennen en wroeten wild in het rond. De dieren hebben duidelijk plezier, maar houden ons ook nauwlettend in de gaten. Als we de kleintjes zien, die door hun kleur bijna opgaan in het zand waar ze in aan het spelen zijn, begrijpen we waarom. Everzwijnen komen hier nog altijd in het wild voor. Niet voor niets zijn de zwijnen het symbool voor de Ardennen. Je vindt het dier bijvoorbeeld terug in het wapen van de Franse Ardennen.
We lopen verder en komen verschillende roofvogels tegen op onze route, maar ook passeren we herten, reeën, wilde katten en de witte wolven waar ik eerder over schreef. De wandeling is afwisselend. Natuurlijk door de dieren, maar ook door de verschillende paden. een stukje voert over de zogenaamde bladerdakbrug tussen de bomen. Een beetje gewiebel moet je ervoor overhebben, maar het levert een mooi uitzicht op over de Val de Lesse (Vallei van de Lesse).
Boze geesten
We lopen verder en dalen steeds verder af de vallei in. Na de bizons en de beren als toetje komen we bij de ingang van de grot. Gids Bastien neemt ons mee onder de grond. Daar is het slechts 13 graden. Maar door de luchtvochtigheid van ongeveer 100 procent is er veel zuurstof. We zijn echter blij dat we een vestje mee hebben genomen.
We komen in de eerste ‘zaal’: “Deze is door meneer Vinerot ontdekt in 1828. Vijftig jaar geleden is de laatste nieuwe galerij gevonden. De grot is zo’n 125 miljoen jaar geleden gevormd door de negentig meter boven ons hoofd door het landschap stromende rivier de Lesse. In de grond zijn door het water kleine spleten in het kalksteen ontstaan die uiteindelijk zalen en galerijen zijn gaan vormen. Toen stroomde de rivier er doorheen, maar nu stroomt hij eronder. Het door de stenen sijpelende water heeft stalagmieten en stalactieten gevormd”, legt hij uit.
We lopen over een aangelegd pad door de grot, die door ledverlichting subtiel is verlicht. Een glinsterende hoop van zo’n zes meter hoog trekt de aandacht. “Dit is de stalagmiet het minaret. Er is een eeuw voor nodig om twee of drie centimeter steen te vormen, dus deze hoop is eeuwenoud. De schittering komt door de verschillende mineralen die het water heeft meegenomen.”
Bastien legt onderweg nog veel meer uit over de verschillende soorten stalagmieten en stalactieten. Hij eindigt de tour met een keiharde knal. Een knal die al duizenden jaren wordt gebruikt om boze geesten uit de grot te verjagen. Een mooie afsluiting van onze kennismaking met het Domein van de Grotten van Han
Kasteel Laveaux
In dezelfde regio als die van de Grotten van Han vind je het Kasteel van Laveaux, het symbool van de Famenne (een streek in België). Het originele kasteel dateert uit 1450. Het heeft verschillende vormen en bouwstijlen gekend en is in 1933 door barones Le Monnier gerestaureerd. Zij woonde met haar baron in Brussel en kwam naar Laveaux om te jagen op everzwijnen en herten. Mevrouw Le Monnier liet in haar testament opnemen dat het kasteel niet bewoond mocht worden, maar open moest zijn voor het grote publiek.
Een ander vereiste was dat er een natuur- en jachtmuseum in kwam. En zo geschiedde. In het museum leer je meer over de natuur in de streek. Na een bezoek aan het kasteel kun je een rondje wandelen door het zogenaamde Vochtige Gebied tegenover het bouwwerk. Met een beetje geluk spot je dan één van de dieren waarover je hebt geleerd in het museum
Meer inspirerende kampeerverhalen
Altijd op de hoogte blijven van het laatste kampeernieuws? Bestel het ACSI FreeLife Magazine en je mist niets meer!