“Jodel hihi, jodel, jodel, hihoe”, klinkt het uit de keel van gids en vogelaar Ulrike Knely. Ze staat voor de wapperende Oostenrijkse vlag bij het voortuinhek van de houten woning die is uitgedost met talloze bloembakken vol bloeiende alpenbloemen, terwijl ze haar beste jodel laat klinken. Ze ziet eruit zoals een gids eruit zou zien als je er eentje moet tekenen. Een groene broek, hemd en kekke leren hoed met een verrekijker om haar nek.
Zelf leren jodelen
Harm en Sophia zetten een enthousiast applaus in, terwijl Ulrike verlegen in lachen uitbarst. Ze maakt een bescheiden buiging terwijl ze tegelijkertijd haar hoed afneemt. “Hee, het is niet zo dat we leren jodelen op school. Ik heb het mezelf geleerd”, vertelt ze enthousiast tegen Sophia en Harm. Terwijl de toon is gezet wandelen ze naar het begin van het wandelpad.
Bleistätter Moor (moeras)
Het wandelpad loopt door het Bleistätter moeras, een moeras dat aan de noordkant van de Ossiacher See ligt. “Het moeras is twee tot drie meter diep en houdt het water van het meer schoon. Sinds het moeras is ontstaan, heeft het meer geen algen meer. Er strijken maar liefst tweehonderd vogelsoorten per jaar neer”, vertelt Ulrike. Ze zegde onlangs haar kantoorbaan bij een natuurorganisatie op, om zich fulltime te kunnen richten op het gidsen.
Ontmoeting met de ijsvogel
De slow trail (trage tocht) is een pad waarop je wordt uitgedaagd om vooral heel langzaam te wandelen en om je heen te kijken naar al wat er groeit en bloeit. En vooral wat er rondvliegt. Sophia verheugt zich op een live ontmoeting met de ijsvogel, die vliegt hier namelijk volgens Ulrike. “Ik zag die hier een paar dagen geleden nog vliegen.”
Reiger en zwarte ooievaar
Ze gaat het stel voor op een bruggetje en fluistert: “Kijk, daar zit een mannetjesreiger. Hij is aan het jagen.” Vanuit haar stoel kan Sophia de reiger met haar verrekijker ook zien. Ze legt hem vervolgens behendig vast met haar camera. Hoewel de beste tijd om vogels te spotten van midden april tot eind juni is, vliegt er nog heel wat rond. De ijsvogel laat zich helaas nog niet zien, maar wel spotten we enkele zwarte ooievaars. Die hebben Harm en Sophia nog niet eerder gezien. En dat kan goed kloppen, want in Nederland worden deze ooievaars alleen op doortrek gespot.
Vanuit de vijver op je bord
Het moeras in de monding van de Tiebel is in 2017 opnieuw ondergelopen. In de jaren dertig werd het drooggepompt, tijdens de wandeling zie je in de verte nog zo’n pomphuisje staan. Voordat het landschap weer vol geraakt is met water, moest de bodem flink gesaneerd worden. Het was vervuild door onder andere pesticiden die boeren gebruikten. Nu fungeert het tachtig hectare grote moeras als een filter voor het toestromende water van de Tiebel. Hierdoor kunnen ook vissen welig tieren. De forel is een veel gevangen vis in de Ossiacher See. Daarom sluiten Harm en Sophia hun trage tocht af bij Forellenstation Prefelnigteich. Daar kun je je eigen forel vissen en die vervolgens klaar laten maken op Oostenrijkse of mediterrane wijze. Smullen maar!
Beleef Karinthië met ons mee!
Je leest uitgebreid over de avonturen van de Actievelingen in ACSI FreeLife magazine 8-2020. Van november 2020 tot en met mei 2021 kun je genieten van alle video’s en blogs van de ACSI FreeLife TestTour in Karinthië. Alles verschijnt in het speciale dossier. De video’s vind je ook nog eens allemaal terug in onze vernieuwde YouTube-playlist! Ondertussen houden we je natuurlijk graag op de hoogte via onze nieuwsbrief en Facebookpagina. Abonneer je en vind ons leuk, dan mis je niets!