We zijn in de Fryske Wâlden (Friese Wouden), een dunbevolkt graslandgebied in Oost-Friesland. In het tempo van een toerschaatser die op tijd probeert binnen te komen voor het felbegeerde Elfstedenkruisje, varen we na een lunchstop bij café ’t Dûke Lûk in Feanwâlden (Veenwouden) het natuurgebied Bûtenfjild (Buitenveld) binnen.
Nieuwsgierige koeien
Vijf koeien komen ons tegemoet. Met het hoofd gebogen sjokken de grazers richting de sloot. De nieuwsgierige beesten steken hun snuiten zo ver mogelijk over de prikkeldraad. Op de achtergrond pikt een ooievaar zijn snavel in het vers gemaaide gras.
Zelf de sluis bedienen
Voordat we een uur later het volgende dorp binnenvaren, moeten we eerst een sluis door (zie tweede foto). We liggen voor anker bij de Wâlsterslús en hebben geen idee hoe zo’n waterkering werkt. ‘Water omhoog in de sluis: draai wiel linksom’. Het witte instructie-A4’tje naast het aandrijvingswiel helpt ons geen steek verder.
Normaal gesproken hebben wij het niet zo op pottenkijkers. Deze keer is echter alle raad welkom. Binnen vijf minuten staan er tien fietsers om ons heen. Komt dat even goed uit. Bert uit Hurdegaryp (Hardegarijp) is samen met zijn vrouw naar de Wâlsterslús gefietst. Speciaal om te kijken hoe de splinternieuwe sluis werkt. “Nee, je moet die sluis niet openen, want hij is nog vergrendeld”, roept Bert, die het gestuntel niet meer kan aanzien. Gelukkig houdt Erik het hoofd koel en puzzelt hij zich door de sluis.
Het Friese Giethoorn
Na veertig minuten oponthoud zijn we eindelijk in Ryptsjerk, een dorp met iets meer dan 800 inwoners, dat doet denken aan Giethoorn. In plaats van weidse en groene vergezichten kijken we aan beide kanten uit op vrijstaande boerderijen. De Ryptsjerkster Faert (Rijperkerkvaart) loopt dwars door het dorp.
Als een god in Friesland
Vraag jij je al af waar de Alie-Marijke nog meer voorbij vaart? In ACSI FreeLife 1-2018 lees je het hele verhaal en kom je er achter wie er als een god in Friesland woont.