Vroeger kon je er niet omheen als je onderweg was naar het zuiden. Iedereen die de Route du Soleil nam, kwam door Luik. Ik kan me de stad als kind vanuit de auto nog goed herinneren. Qua verkeer liep het er altijd vast, dus we stonden lang stil en ik had alle tijd om uit het raam te turen.
Rondweg
Wat me vooral is bijgebleven, is de rivier de Maas die je volgt en de grauwe gebouwen aan weerszijden. Tegenwoordig is er een rondweg en mag je sinds 2001 niet meer met een caravan of camper langer dan zes meter door de stad rijden. Mijn nieuwsgierigheid is altijd gebleven. Waarom niet een keer stoppen en ontdekken of er meer is dan de sfeerloze façades? Er wonen toch 200.000 mensen in Luik, dat moet een reden hebben. Vandaar dat ik besluit een pauze in te lassen onderweg naar Zuid-Frankrijk en me 24 uur in Luik onder te dompelen.
Van leegstand naar vernieuwing
We strijken neer op Camping Domaine Provincial de Wégimont, op zo’n 20 kilometer van het centrum van de stad. De camping ligt bij een kasteel in een mooi park. Met de auto zetten we koers naar Luik. Voordelig en zelfs gratis parkeren in en om de stad is geen probleem.
Het onbekende centrum
We parkeren langs de bekende Maas en wandelen het voor mij onbekende centrum in. We starten bij Toeristenbureau Luik waar we een gids charteren voor meer achtergrondinformatie. Gids Catherine is zelf niet in Luik geboren. “Ik kom uit Brussel, maar wil niet meer terug. Het is hier zoveel rustiger.” Ze vertelt trots over de stad waar ze woont. Die trots is de laatste twintig jaar steeds meer gegroeid onder inwoners.
Tweede Wereldoorlog
Van origine is Luik een industriestad en na de Tweede Wereldoorlog ging het bergafwaarts. De staalindustrie kon niet concurreren met moderne complexen en de mijnbouw raakte uit de gratie. Jarenlang kenmerkten leegstand en achteruitgang de binnenstad. Tegenwoordig is Luik hard op weg zich te hernieuwen. Hoe je dat vandaag de dag terug kunt zien in deze stad aan de Maas? Dat lees je in het uitgebreide verhaal in ACSI FreeLife 4-2018.