Antwoord van Joop:
Scheef slijtende banden bij een delta-as wijzen bijna altijd op overbelasting. Dat kan te wijten zijn aan overbelading, te hard rijden, te lage bandenspanning of ruw terrein. Dat is inherent aan de constructie.
Ook versleten rubberelementen in de as kunnen in die richting wijzen. Met als toevoeging dat een hevige slinger met loskomende wielen de as zeker kan vernielen. De vraag naar banden met Load-index van 104 (draagvermogen 900 kilogram per band) is veelzeggend.
Schuine stand draagarmen
Door de schuine stand van de draagarmen van de delta-as ontstaat verandering in de wielgeometrie, zowel in toespoor als in camber (wielvlucht). Voor de duidelijkheid, bij toespoor wijzen de banden naar binnen, waardoor deze meer slijten aan de buitenkant. Bij camber staat de bovenkant van de wielen verder naar buiten dan de onderkant.
De banden wijzen naar binnen, waardoor deze meer slijten aan de buitenkant. Dat bevordert volgens de fabrikant een goede wegligging. Maar bij hoge belasting is er extreme in- en uitvering en daardoor ook grote variatie in met name de wielvlucht. Dat kan verhoogde slijtage van het bandenprofiel veroorzaken.
De banden zijn daarom vaak niet de hoofdschuldige. De as-constructie kan wel degelijk invloed hebben. Aan de constructie van een delta-as is helaas niks te veranderen.
Maximale belasting
Elke band met een Load-index van meer dan 100 (komt overeen met een maximale belasting van 800 kilogram) zou in dit geval goed kunnen zijn, mits geen extreme belastingeisen gesteld worden en de banden de juiste spanning hebben. Hierbij moet je wel realiseren dat het continue belasten tot het maximum van een 1.600 kilogram kan leiden tot schade aan as-rubbers en zelfs de wiellagers.
Helaas heeft dat een nadelig gevolg voor het netto laadvermogen. Wat meer kilo’s in de auto en wat minder in de caravan zou dan wel eens kunnen helpen.
Ook een vraag aan Joop? Stel hem via dit formulier.