Het zwaaien naar andere campers is in de loop der jaren uitgegroeid tot een ongeschreven regel. Motorrijders doen het ook. De traditie komt voort uit de tijd dat het rijden in een camper nog een exclusiviteit was. Tijdens een rit naar Zuid-Europa kon je toentertijd het aantal bestuurders met hetzelfde kampeermiddel, op één hand tellen. Dat is inmiddels wel anders. Alleen al in Nederland is onlangs de grens van 100.000 campers gepasseerd.
Je hoort erbij
Het mooie van deze gewoonte is dat je mensen uit allerlei landen groet die je nooit eerder gezien hebt. Er is slechts één criterium; je bent een camperfan! De gedeelde voorkeur voor het soort kampeermiddel schept een band. Of je nu wilt of niet, je bent gelijk onderdeel van een grote, onbekende, familie.
Alle “zwaairegels” op een rij
-
- Het initiatief komt van degene die de andere camper als eerste opmerkt.
- Zowel bestuurder als passagier kan de tegenligger groeten. Of beide, in dat geval ben je echt
een voorbeeld. - Zonde om selectief te zijn. Dus wie je ook tegenkomt en wat je oordeel over de camper van je
collega bestuurder ook is, onderscheid maken staat juist haaks op de traditie. - Wel erg attent, maar de gewoonte om ook naar kampeerders met een caravan te zwaaien bestaat nog niet. Maar wat niet is, kan nog komen natuurlijk.
- Vaak kies je de snelweg om snel een grote afstand af te leggen. Je bent heel anders onderweg dan wanneer je op je gemak van dorpje naar dorpje
rijdt. Bovendien speelt het mindere zicht naar de rijbaan in andere richting een rol. Daarom is het op de snelweg leuk als het lukt, maar je hoeft
je niet in allerlei bochten te wringen om gezien te worden. De veiligheid staat immers voorop! - Niet in elk land is men even fanatiek. Rijd je door Frankrijk of door Scandinavië, dan wordt er een stuk minder gegroet dan in andere landen van
Europa. - De tijd van het jaar heeft invloed op sommige avonturiers. Voor hen geldt geen voorjaarsmoeheid, maar najaarsmoeheid. Ook kan het meespelen of je
iemand tegenkomt op de heen- of terugweg van zijn camperreis. De reiziger lijkt dan op een gegeven moment wat vermoeid van al dat gezwaai.
Voor(r)uit kijken
De afgelopen tijd is er een ontwikkeling gaande onder camperaars in Europa. Het lijkt of er twee groepen ontstaan. Een groep kampeerders die steeds opnieuw met hetzelfde enthousiasme naar elke tegenligger zwaait. En een deel die wat individualistischer is ingesteld en minder behoefte heeft om contact te leggen.
Volgens sommigen is het tegenwoordig geen doen meer om elke collega een vriendelijk gebaar te gunnen. Wat je ziet gebeuren is dat bestuurders besluiten om alleen nog naar landgenoten of hetzelfde camper merk te zwaaien.
Ook weet nog niet iedereen die net toetreedt tot camperland, van dit gebruik. Raak daarom niet gelijk teleurgesteld als je geen respons krijgt. Goed voorbeeld doet volgen.
Een aardig alternatief
Voor alle gedreven camperaars die een uitwijkmogelijkheid achter de hand willen hebben, is er zelfs een handige accessoire bedacht. Een plastic handje dat je op een staander achter je voorruit zet. Zo kan iedereen die met een camper op pad is, zichzelf onder het vriendelijke campervolk scharen.